NC KNB ครอบครัวป่วนๆ 2. คุโรโกะ เท็ตสึยะ

ริมฝีปากสีซีดบดจูบแนบลงบนริมฝีปากสวยอย่างรุนแรง ค่อยขยับบดเบียดแรกเริ่มเนิบนาบอย่างเชื่องช้า แล้วสลับเร่งจังหวะเร่าร้อน จนคากามิต้องเผยอริมฝีปากรับเรียวลิ้นร้อนที่ค่อยๆแทรกผ่านรอยแยกของริมฝีปากเข้ามากวาดชิมความหวานปากด้านใน เกี่ยวกระหวัดหยอกล้อเมื่อคนขี้อายหดลิ้นหนี

เห็นนิ่งๆ สุภาพอย่างนั้น ใครจะเชื่อว่าเงามายาจูบเก่ง...

จน...เขาอ่อนแรงไปหมด

แม้จะดุนดันเอาแต่ใจบ้าง แต่ก็ดูดดุนตามเกี่ยวพันอย่างถนอมจนต้องยอมแพ้ให้คนตัวเล็กกว่าเป็นผู้ควบคุมจูบแสนหวานนี้แต่โดยดี

มันเป็นการบังคับที่อ่อนโยน สัมผัสที่บ่งบอกถึงความทะนุถนอม...จนไม่อาจขัดขืน

คุโรโกะ...ร้ายกาจจริงๆ สมเป็นคู่หูของเขา...แค่จูบเพียงไม่กี่ครั้ง คากามิก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะไปขัดขืนอะไรแล้ว

หมอนี่รู้ดีที่สุด...ว่าทำยังไงให้เขาคล้อยตาม...  

ริมฝีปากสีซีดเร่งจังหวะรุกเร้าเป็นทวีคูณ เสือแดงหอบหายใจถี่ๆ กลิ่นวานิลาเชคที่อีกฝ่ายชอบกินคละคลุ้งในริมฝีปาก ความหวานส่งผ่านเรียวลิ้นของคุโรโกะ

 หอมหวาน...นุ่มนวล

 มือเรียวแต่แฝงด้วยความแข็งแกร่งสอดมาใต้เสื้อยืดที่เลิกไว้สูงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ลูบไล้หน้าท้องเรียบตึงแน่นอย่างเผลอไผล ค่อยๆไต่เรื่อยมาจนถึงแผ่นอกสวย

“อื้อ....” เสียงคากามิร้องครางหวานในลำคอด้วยความรู้สึกวาบหวิว เมื่อนิ้วเรียวยาวลูบไล้ผ่านยอดอกแผ่วเบา ก่อนมือทั้งสองข้างจะสะกิดลูบไล้เคล้นคลึงยอดอกเป็นจังหวะหนักสลับเบา  หนุ่มผมแดงต้องกัดปากเมื่อความรู้สึกเสียววูบโจมตีอย่างแรง และตอบสนองเรียวลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดลิ้นตัวเองอยู่ไม่ยอมละไปไหน อาจจะเพราะถูกจูบมาหลายครั้งหรืออะไรก็แล้วแต่...คากามิสามารถหายใจได้นานขึ้น เพราะคุโรโกะเองก็ค่อยๆผ่อนลมหายใจให้แสงสว่างของเขาตามทัน

มือเรียวเร่งจังหวะบีบเค้นแรงขึ้น ทว่าไม่ได้ถึงขนาดทำให้เจ็บแต่อย่างใด ตรงกันข้ามมันทำให้เสียวสยิวจนพูดไม่ออก ได้แต่ส่งเสียงร้องครางอู้อี้ในลำคอ เพราะริมฝีปากร้อนจะยอมผละออกให้เสือหนุ่มหายใจเพียงแค่เสี้ยววิเดียว ก่อนจะบดเบียดลงมาใหม่อย่างร้อนแรง ราวกับเขากระหายจูบจากคนตรงหน้านี้มามานาน

“แฮ่กๆๆๆ” คากามิรีบหอบอากาศหายใจเข้าปอด เมื่อริมฝีปากสีซีดยอมละออกไป มือนุ่มๆลูบไล้ทั่วใบหน้าน่ารักของแสงสว่างของตน ไล้ไปตามแก้ม จมูก ริมฝีปาก ยกยิ้มน้อยๆและกดจูบที่หน้าผากเบาๆ ก่อนไล้วนพรมจูบทั่วใบหน้า หยุดเนิ่นนานที่ริมฝีปากจนมันบวมเจ่อขึ้นเป็นสีแดงเรื่อตัดกับฟันขาว ดวงตาสีฟ้ามองภาพเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย

ถึงจะรู้ว่าคู่หูของเขาเป็นคนที่เซ็กซี่อย่างร้ายกาจ แต่พอได้เห็นเต็มๆตาจริงๆ... ก็ยืนยันคำพูดนั้นเป็นอย่างดี

มิน่า...อาโอมิเนะคุงถึงอดใจไม่ไหว...

“คุณนี่...” ร่างขาวซีดผละออกแล้วถอดเสื้อคนอ่อนแรงออกอย่างรวดเร็ว อวดผิวสีน้ำผึ้งเนียนสวยปรากฏสู่สายตา คุโรโกะยิ้มแพรวพราวผิดมาดหนุ่มเงียบ มองคนขี้อายที่ถึงกับขนาดยกมือมาปิดหน้าตัวเองไว้ครึ่งนึง

ท่าทางช่างน่าเอ็นดู...

“อายอะไรครับคากามิคุง?” ถามอย่างกระเซ้าๆ

เวลาซ้อมเสร็จ ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยกันออกบ่อย แต่ดูเหมือนเสือน้อยตัวนี้จะยังไม่ชินเสียที...

“ใคร...อาย...ไม่มี!!”

ยังปากแข็งและไม่ยอมแพ้เหมือนเดิม

ยิ้มขำ...ไล้แก้มเนียนและจิ้มลงเบาๆ “คนผมสีแดง ตาสีแดง...และแก้มแดงจัดคนนี้ไงครับ?”  

“ไม่...ใช่ฉัน” ตอบเสียงอู้อี้เพราะปิดปากตัวเองไว้อยู่ คุโรโกะขำเบาๆกับความซึนอันแสนน่ารักของคู่หู ดึงมือเรียวออก ก่อนจะกดมันไว้เหนือหัวสีแดง มืออีกข้างรั้งกางเกง และเสื้อผ้าอื่นๆออกไปไว้ที่หัวเข่าช้าๆ นัยน์ตาที่ปกติเรียบเฉย นั้นฉายแววคมกริบกวาดมองร่างกายสีน้ำผึ้งจนทั่วเหมือนจะซึมซับทุกอย่างไว้ในสมอง เล่นเอาหน้าคนถูกลวนลามทางสายตาร้อนวาบ กำลังจะอ้าปากว่าอะไรสักอย่างแต่ ริมฝีปากสีซีดก้มลงประกบจูบอีกครั้ง ทั้งเร่าเร้าเร่าร้อนรุนแรงกว่าเดิม

 มือขาวลูบไล้ทั่วเรือนร่างอย่างสนุก ทั้งเคล้นคลึงแผ่นอกและวนขยี้จนร่างโปร่งต้องแอ่นรับด้วยความเสียว มือซุกซนค่อยๆละลงที่ช่วงตัว ไต่ระดับเรื่อยมาจนถึงเอว ฟอนเฟ้นสะโพกนุ่มอย่างหมันเขี้ยว ไล้มาจนถึงต้นขา ขาอ่อนด้านใน และค่อยๆ...ลูบไล้ส่วนอ่อนไหวที่กำลังตื่นตัวจนเสือแดงเปล่งเสียงร้องครางลั่น

“อ๊ะ!! อ๊าาา!!...อื้อ...คุ...โร...อ๊า!”

“น่ากินมาก น่ารักจนผมอยากรักแรงๆ เหมือนที่บอกแล้วนะครับ...รู้ตัวไหม....” เสียงกระซิบแหบพร่าข้างหู พร้อมลมหายใจหอบถี่ที่เต็มไปด้วยความกระหาย ราวกับคนพูดกำลังอดทนอดกลั้น

เขาจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ!! ยิ่งคากามิคุงโคตรจะน่ากินแบบนี้น่ะ!!

 กัดฟันข่มกลั้นความรู้สึก จมูกโด่งกดไล้ตามแนวสันกราม วกไปที่หลังใบหูแล้วสูดลมหายใจแรงๆ ก่อนริมฝีปากร้อนผ่าวจะกดลงที่ต้นคอสีน้ำผึ้งสวย

ร่างของเงามายาผู้จืดจางบดจูบขยี้ริมฝีปากลงบนลำคอของคู่หูตัวเองอย่างร้อนแรง ดูดดึง ชิมรส ฝังคมเขี้ยว จนทั่ว รอยแดงๆปรากฏขึ้นมาทุกครั้งที่ริมฝีปากนั้นผละไปจูบตรงอื่น ราวกับกลีบของกุหลาบที่ค่อยๆแย้มบาน เสือหนุ่มหอบหายใจด้วยแรงอารมณ์ได้แต่จิกมือลงไหล่คุโรโกะแน่น

“ครางให้ผมฟังหน่อยซิครับ...เสียงของคุณน่ะ” เสียงเข้มกระซิบหยอกล้อ ทว่าร้อนแรงในความรู้สึก ริมฝีปากร้อนพรมจูบลงทั่วหัวไหล่ ขบฟันลงอย่างหมันเขี้ยว ก่อนลากจูบร้อนๆนั่นมาที่ไหปลาร้า ละเลงลิ้นบดเบียดริมฝีปาก ดูดแรงๆจนสะดุ้งเฮือก

“อ๊ะ....อา...อา” ครางเสียงแผ่วในลำคอ มือที่สอดมาใต้เอว ลูบไล้บั้นเอวแล้วหยัดร่างให้แอ่นขึ้น ก่อนริมฝีปากร้อนจะครอบครองยอดอกของผม

“อ๊า! คุโร...โกะ!” ร้องครางหวาน เมื่อลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดยอดอกลากไล้เลียแรกเริ่มแผ่วเบา ก่อนเกี่ยวกระหวัดวนลิ้นบดขยี้อย่างเร่าร้อน ใบหน้าเอสเซย์รินเชิดขึ้นแล้วบิดตัวเร่าๆด้วยความเสียว ดวงตาสีฟ้าเหลือบมองใบหน้าเปี่ยมอารมณ์ของคู่หู ก่อนจะครอบครองยอดอกเล็กทั้งหมดและดูดดุนสลับกับใช้ลิ้นวนขยี้เกี่ยวกระหวัดอย่างร้อนแรง ร่างโปร่งได้แต่ครางด้วยความเสียวเรี่ยวแรงไม่มีเหลือ!

สัมผัสของคุโรโกะนั้นไม่ได้ทำให้เจ็บ...ทั้งนุ่มนวลและแฝงความหนักแน่น มันกลับเพิ่มความเสียวซ่านจนต้องส่งเสียงน่าอายให้อีกฝ่ายฟังอยู่ร่ำไป มือซีดที่ว่างอีกข้างก็ลูบไล้บีบเค้นยอดอกไม่หยุด คนถูกกระทำหายใจหอบแฮ่ก แอ่นอกรับความเสียวซ่านอย่างทนไม่ไหว

ริมฝีปากร้อนลากลงจากแผ่นอกลงมาถึงหน้าท้องเรียบเนียนสวย...ลูบไล้แผ่วเบา ไม่ได้แบนราบจนเกินไป แต่มีกล้าเนื้อเรียงตัวสวยอย่างพอเหมาะ พรมจูบดูดดุนหยอกล้อไปทั่วกระตุ้นอารมณ์กระหายอยากของเสือแดงให้ทะลุถึงจุดขีดสุด ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดวนเลียรอบสะดือ ใบหน้าหล่อเรียบนิ่งแฝงไปด้วยแววอารมณ์ปรารถนา ก้มต่ำลงที่ห้องน้อย ขบกัดตวัดลิ้นเลียเบาๆ แต่ไม่ลืมทิ้งรอยรักแดงเป็นจ้ำๆเอาไว้

เรียวขาสีน้ำผึ้งที่เปี่ยมไปด้วยพลังกระโดดอันมหาศาลถูกชันขึ้นและแยกออกจากกันช้าๆ เรี่ยวแรงที่ใช้นั้นไม่ได้มาก...เพราะคนผมฟ้าไม่อยากบังคับ แล้วด้วยแรงอารมณ์ที่โหมกระหน่ำมาตั้งแต่ต้น ทำให้คากามิขยับขาออกอย่างว่าง่าย

“....อ๊ะ!!!”

เสียงทั้งหมดกลืนหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนแนบลงที่หัวเข่าก่อนจะลากเลียลงมาถึงต้นขาอ่อนด้านใน พรมจูบขบกัดเบาๆจนเสียววาบ ขาสีน้ำผึ้งสั่นระริกหมดเรี่ยวแรง เมื่อริมฝีปากร้อนก้มลงครอบครองส่วนอ่อนไหวที่กำลังแข็งขืนสู้มือด้วยริมฝีปากซีด คากามิแหงนหน้าสะบัดขึ้นร้องครางด้วยความเสียวแทบทนไม่ไหว ริมฝีปากร้อนจงใจบีบรัดจนฟันขาวขูดลงกับผิวเนื้อเบาๆ ร่างกายเสือแดงบิดกายเร่าๆรู้สึกเสียวซ่านแทบจะขาดใจ หอบแฮ่กหมดเรี่ยวแรง ได้แต่เสียดสีเรียวขากับแผ่นหลังคู่หูอย่างโหยหา มือจิกผ้าปูที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่ เมื่อคนที่มักสุภาพและนิ่งเงียบเร่งจังหวะรัวเร็ว จนเผลอกรีดร้องสุดเสียง เสียววาบเสียดวูบหายใจแทบไม่ทัน ในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา แต่กลับถูกเก็บกลืนมันคอทุกหยาดหยดทำให้ใบหน้าเอสคนเก่งแห่งเซย์ริน...นิ่งค้าง

“มัน..สกปรก....” พูดเบาๆทั้งหน้าร้อนวาบ ยิ่งแลเห็นดวงตาสีฟ้าสวยมองตรงมาด้วยรอยยิ้มยิ่งหน้าร้อน

คนเป็นเงาแลบลิ้นเลียริมฝีปาก ก่อนโน้มหน้าลงจูบอย่างร้อนแรง เสียงแหบพร่ากระซิบหวาน

“อะไรที่เป็นของคุณ...ไม่เคยสกปรกครับ...แสงสว่างของผม”

“อ๊ะ อื้อ คุ...โร...โกะ” เสียงร้องครางดังไม่หยุดเมื่อริมฝีปากร้อนบดจูบละเลงลิ้นทั่วร่าง ขณะเดียวกันมือเรียวสอดนิ้วเข้ามาในช่องทางคับแคบสีสดของ ร่างโปร่งกระตุกเสียดด้วยความเจ็บ แต่นิ้วเรียวยาวค่อยๆขยับขยายแผ่วเบาอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากร้อนตะโบมจูบทั่วแผ่นอกอย่างอยากกระหาย ราวกับช่วยบรรเทาความเจ็บปวด

ถึงจะเคยถูกรุกล้ำเข้ามาแล้วครั้งหนึ่ง...แต่ยังไงๆ...เขาก็ไม่ชินอยู่ดี

ส่งเสียงหายใจหอบแฮ่ก บิดกายเร่าๆด้วยความเสียวสยิว เมื่อโดนรุกทั้งด้านบนและด้านล่างพร้อมกัน ริมฝีปากร้อนแนบลงซุกไซร้ไปตามซอกคอและหัวไหล่ของ ขณะที่เพิ่มจำนวนนิ้วขึ้นช้าๆ ไม่ได้ดึงดันรุนแรง...แต่ค่อยๆทำอย่างทะนุถนอม เล้าโลมด้วยชั้นเชิงที่ไม่นึกว่าคนอย่างหมอนี่จะชำนาญขนาดนี้ จนคนใสซื่อต้องยอมแพ้ร้องครวญครางเรียกชื่ออีกฝ่ายไม่หยุดอย่างน่าอาย

“อ๊ะ...เท็ต...อ๊ะ...สึ...อ๊า...เท็ตสึ....ยะ...อ๊า!”

“เสียงเพราะจังเลยครับ....เรียกอีก เรียกอีกสิครับ” เสียงแหบพร่ากระซิบ ขณะลูบไล้ฝ่ามือไปทั่วใบหน้าของคู่หูตน ก่อนไล้ทั่วเรือนกายสีน้ำผึ้งสวยที่สั่นระริกเต็มไปด้วยความกระหายอยาก นิ้วที่สามถูกสอดเข้ามาก่อนขยับเข้าออกรัวเร็วเร่งจังหวะ มือขาวค่อยๆบรรจงยกแขนเรียวให้โอบรอบลำคอของตนไว้ไว้ ก่อนเร่งจังหวะเข้าออก ควานหาจุดเร้า คนถูกกระตุ้นร้องเสียงหลงเมื่อเรียวนิ้วยาวสัมผัสกับจุดที่รู้สึกดี คุโรโกะขยับนิ้วเข้าออกและกดย้ำที่จุดเร้าหนักๆ คากามิได้แต่จิกลำคออีกฝ่ายแน่นและแหงนหนาร้องครางสุดเสียงก่อนปลดปล่อยเต็มฝ่ามือขาว

“อ๊ะ!! คุโร...โกะ....”

“เรียกชื่อ...สิครับ”

“อื้อ...เท็ต...สึ...อ๊าาา”

“คุณน่ากินที่สุดเลยครับ...คู่หูของผม”

 ร่างกายที่บิดเร่า  ดวงตาสีสวยปริ่มน้ำ เสียงคราวแหบพร่าเชิญชวน ทั้งหมดนั้นล้วนแต่ทำให้ผู้พบเห็นต้องการครอบครอง...

แม้จะตัวสูงใหญ่กว่า...แต่ยามที่อีกฝ่ายถูกกักอยู่ใต้ร่างเขาแบบนี้ คุโรโกะก็รู้สึกว่า...แสงสว่างของตนช่างเป็นเสือตัวน้อยๆ

ที่ตอนนี้เป็นเสือยั่วแสนยั่ว...

นิ้วเรียวชโลมของเหลวสีขาวที่ถูกปลดปล่อยบนทั่วช่องทางคับแคบจนชุ่มฉ่ำเพื่อเป็นการเบิกทางไม่ให้อีกฝ่ายเจ็บ ตอนที่เขาจะสอดเข้าไป ค่อยๆช้อนใต้ข้อพับขาแข็งแรงให้ทั้งสองข้างก่อนจะยกขึ้นสูงและแยกออกกว้างจนเห็นทุกอย่างเต็มสองตา คนผมฟ้าหายใจหอบสะท้านด้วยแรงอารมณ์ เหมือนเสียงหอบหายใจของคนผมแดง เสียงลมหายใจที่กระตุ้นทั้งสองฝ่ายได้เป็นอย่างดี หนุ่มจืดจางค่อยๆก้มหน้าไปจูบคู่หูอย่างแผ่วเบา กดส่วนแข็งแกร่งของตัวเองถูไถกับปากทางเข้าสีสด จงใจบดเบียดวนรอบปากทางเข้าจนต้องแอ่นสะโพกรับด้วยความเสียว

“อื้อ!! อ่า....”

แต่อีกฝ่ายก็ใช่จะเข้ามาง่ายๆราวกับหยอกเย้า ถูไถส่วนแข็งแกร่งไปมา เร่งจังหวะขึ้นจนคากามิเร่าร้อนเสียวแปลบปลาบไปทั่วร่างแม้ว่าจะยังไม่ได้รุกเร้าเข้ามาในกายตนเลยก็ตาม

“อา...คา...กามิ...คุง...” เสียงแหบพร่าเรียกชื่อ แผ่นอกเล็กแต่แข็งแกร่ง หน้าท้องแน่นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างคนออกกำลังกาย ผิวขาดซีดนั้นหยาดพราวไปด้วยเหงื่อ เส้นผมสีฟ้าที่เปียกแนบใบหน้านิ่งที่ดูหล่อและน่าเอ็นดูทำให้ชายหนุ่มจืดจางดูโคตรเซ็กซี่เร่าร้อนจนหัวใจเสือแดงเต้นรัวแทบระเบิด

“อืม...” เสียงทุ้มครางก่อนเร่งจังหวะถูไถที่ปากทางเข้าเร็วขึ้นแรงขึ้น จนในที่สุดเขาก็ปลดปลายออกมาจนรินรดช่องทางคับแคบ พอๆกับที่ความอดทนบางอย่างสิ้นสุด เขาค่อยๆกดส่วนแข็งแกร่งเข้ามาในกายสีน้ำผึ้งอย่างช้า แค่แรกเริ่ม  ขาเรียวสั่นระริกถ้าไม่ได้ขาวช่วยยกไว้ล่ะก็ร่วงลงมากองกับพื้นแน่ๆ

“ทะ...เท็ต...สึ...อ๊า...ฉะ...ฉัน”

“ไม่เจ็บหรอก...นะครับ...เชื่อ...ผม .” แขนเรียวถูกรั้งให้โอบรอบลำคอก่อนจะก้มลงบดเบียดจูบอันร้อนแรงลงบนริมฝีปากบวมเจ่อ ลิ้นร้อนกระตุ้นเร้าอารมณ์ให้สูงมากขึ้น ค่อยๆกดส่วนแข็งแกร่งเข้ามาจนถึงครึ่ง เสียงหายใจหอบ ปวดหน่วงเสียดวูบทั่วท้องน้อยจนน้ำตาเอ่อ ฝ่ามือขาวซีดแนบลงข้างแก้ม ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาออกอย่างทะนุถนอม

แสงสว่างของเขาเหมาะกับรอยยิ้มอันเจิดจ้า...

แต่ยามที่หยาดน้ำตาพร่างพราวนัยน์ตาคู่สวยก็ดูงงดามไปอีกแบบ...

น่าปกป้อง...และควรค่าแก่การครอบครองเป็นเจ้าของ

“ขนาดร้องไห้...ยัง...น่ารัก...นะครับ” กระซิบชมให้คนขี้อายถลึงตาใส่ คุโรโกะทำเพียงหัวเราะในลำคอก้มลงจูบปลอบประโลมราวปลอบเด็กน้อย ก่อนจะค่อยๆขยับตัวเนิบนาบทั้งๆที่เข้ามาเพียงแค่ครึ่งเดียว เพราะกลัวอีกฝ่ายเจ็บถึงไม่กล้าดันเข้ามาจนสุด แต่ถึงอย่างนั้น ส่วนแข็งแกร่งที่ขยับเร็วขึ้นในตัวก็ทำให้สะโพกสีน้ำผึ้งตอบรับสัมผัสนั้นอย่างเร่าร้อน จนในที่สุดสามารถขยับกายเข้ามาจนสุดโดยที่คากามิไม่เจ็บเลย!

“อ๊ะ! อื้อ...เท็ต...สึ” เรียกชื่ออีกฝ่ายและหอบหายใจแรงขึ้น เจ้าของชื่อขยับตัวเร็วขึ้นสาวเข้าออกเกือบสุดและกดลงจนมิด จุดเร้าของถูกกระทบกระเทือนโจนจ้วงด้วยอารมณ์เร่าร้อนจน ต้องบิดกายเร่าๆด้วยความเสียวซ่าน ช่องทางภายในขยับตอดรัดตามสัญชาติญาณ มือขาวยกขาเรียวทั้งสองข้างให้พาดบนบ่า ประครองเอวสอบ ก่อนจะขยับกายแรงขึ้นอีก

คุโรโกะหายใจหอบเข้าพยายามไม่เร่งจังหวะมากกว่าที่เป็นอยู่แต่เหมือนห้ามตัวเองไม่ไหว ทำให้โจนจ้วงกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างร้อนแรง จุดเร้าภายในโดนกระทบเสียดสีจนชุ่มฉ่ำ ค่อยๆโน้มกายลงต่ำจนร่างทั้งร่างโถมทับคนเบื้อล่าง หน้าท้องแกร่งแนบชิดเสียดสีกับต้นขาอ่อนสีน้ำผึ้งไม่หยุด

 คากามิกอดไหล่คู่หูเอาไว้แน่น จิกเล็บลงด้วยความเสียวราวกับจะระบายความเร่าร้อนในตัวออกไป ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหน้าสวยซึ่งตอนนี้แฝงไปด้วยความปรารถนา  ร่างเงามายาเคลื่อนตัวเข้าออกรัวแรงถึงขีดสุด เน้นกดสะโพกกระแทกจุดกระสันของแสงสว่างตนหนักๆ จนคากามิต้องร้องครางลั่นตอดรัดอีกฝ่ายถี่กระชั้นอย่างดุเดือด

“อืมมมม” ร้องครางในคำคอด้วยความเสียวเมื่อถูกช่องทางสีสดตอดรัดเขาถี่ๆ  

คากามิคุงเซ็กซี่ที่สุด....เขา...แทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว คิดอย่างนั้นแล้วกระแทกกระทั้นรัวเร็วไม่หยุด

“อาาา...เท็ตสึ...อา...เท็ต...อ๊า...อ๊าาา!!” แหงนหน้าและเอาแต่เรียกชื่ออีกฝ่ายไม่หยุดปลายเท้าที่เหยียดผ่านไหล่ขาวจิกเกร็งแน่น ลมหายใจหอบถี่ จังหวะร่วมรักดุดันเร่าร้อนโจนจ้วงแต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนทะนุถนอม แม้กระแทกกระทั้นอย่างไม่ลืมหูลืมตาก็ไม่มีคำว่าเจ็บและทำให้อีกฝ่ายได้แผล ในที่สุดคนผมแดงก็ทนไม่ไหวและปลดปล่อยเต็มหน้าท้อง ดวงตาสีฟ้ามองหยาดน้ำขาวขุ่นด้วยดวงตาพราวระยับขยับเข้าออกรัวแรงอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยเต็มช่องทางสวยจนชุ่มฉ่ำ

“เปลี่ยนท่าหน่อยนะครับ...”

เสียงนุ่มกระซิบพร้อมยิ้มมุมปาก คนขี้อายจึงฟาดมือลงบนไหล่ขาวด้วยความเขิน คุโรโกะพลิกร่างสีน้ำผึ้งให้นอนคว่ำก่อนยกสะโพกขึ้นสูง กระแทกตัวเข้ามาครั้งเดียวจนสุด

“อ๊าาาาา!!” แหงนหน้าร้องลั่นจิกมือลงกับผ้าปูที่นอนแน่น ริมฝีปากร้อนระดมจูบทั่วแผ่นหลังเนียนอย่างรักใคร่ ก่อนเริ่มขยับกายรัวเร็วและแรงขึ้นๆ ขณะที่มือขาวสอดมาใต้ร่างลูบไล้หน้าท้องเรียบตึง การกระทำแค่นั้นก็เสียวจนคากามิต้องตอดรัดอีกฝ่ายตุบๆไม่หยุด แต่มือที่ยามนี้ซุกซนอย่างร้ายกาจกลับเลื่อนขึ้นสูงจนบีบเค้นยอดอกสวย ขาเรียวสั่นระริกไร้เรี่ยวแรง

“อ๊ะ เท็ตสึ...พะ...อ๊า...พอ...เสียว...อา...ไม่...ไหว...อา...แล้ว” มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่นรู้สึกเหมือนจะขาดใจ ร่างที่กระแทกกระทั้นกายเข้าออกไม่หยุดจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ขณะที่นิ้วเรียวก็บีบเค้นเล่นยอดอกเล่นไปมา ริมฝีปากร้อนลากจูบไปทั่วแนวกระดูกสันหลัง ร่างโปร่งแอ่นสะโพกรับแรงกระแทกด้วยความสยิววาบหวามไปทั้งร่าง หนุ่มจืดจางขยับกายแรงขึ้น มือข้างนึงยึดสะโพกกับต้นขาสีน้ำผึ้งไว้ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ไปตามแนวคางมน ก่อนจะสอดนิ้วเรียวเข้ามาในริมฝีปากสีพีช

“อื้อออออ!!” นิ้วเรียวเกี่ยวกระหวัดลิ้นสีสดไปมาเหมือนแกล้งเล่น โดยไม่กลัวว่าถูกอีกฝ่ายจะงับเอาเสียเลย มืออีกข้างลูบไล้ต้นขาอ่อนซึ่งยามนี้แต้มไปด้วยรอยสีแดงเข้ม ที่เสียดสีสอดประสานกับจังหวะรัวแรงจนต้องดูดดุนนิ้วเรียวยาวที่อยู่ในปากด้วยความเสียว ส่งเสียงร้องในลำคอไม่หยุด

คุโรโกะดึงปลายนิ้วออกจากริมฝีปากคู่หู ก่อนมือทั้งสองข้างจะประสานลงบนมือคู่หูที่จิกผ้าปูเตียงไว้แน่น หน้าท้องเสียดสีแผ่นหลังสีน้ำผึ้งไม่หยุด

“อ๊ะ อ๊า เท็ต...สึ...อ๊าาา!!” เสียงร้องลั่นและปลดปล่อยออกมา ขณะที่จมูกโด่งฝังลงหอมแก้มใสแรงๆดังฟอด! ก่อนจะคำรามในลำคอกระแทกอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยเข้ามามากมายจนไหลอาบต้นขาสวย พอผละร่างออก คนแข็งแรงจอมบ้าพลังในสนามก็ทรุดฮวบลงนอนกับเตียงอย่างหมดแรง คุโรโกะมองร่างคู่หูที่ยามนี้ไม่มีแรงขยับไปไหนด้วยความเอ็นดู...ช้อนร่างนั้นขึ้นในอ้อมกอดก่อนริมฝีปากร้อนจะกดลงหน้าผากอย่างนุ่มนวล

เขาว่า...เขามีวิธีกำราบคนดื้ออย่างคากามิคุงแล้วสิน้าาา

แต่ตอนนี้... หยักรอยยิ้มเจ้าเล่ห์...

ขอกินให้เต็มที่สำหรับที่รอคอยมานานก่อนแล้วกันครับ...แสงสว่างของผม

“จะ....ไปไหน” คนพูดเสียงแหบหมดเรี่ยวหมดแรง

“อาบน้ำไงครับ...คุณเปื้อนน้ำจากตัวผมอยู่นะ” พูดเรื่องน่าอายออกมาได้น่าตาเฉย คากามิค้อนขวับ เขาไม่มีแรงแม้จะเอ่ยเสียงพูดแล้ว

ครั้งก่อนเจ้ามิเนะทำไม่เห็นจะเหนื่อยแบบนี้เลย!! หรือความจริงแล้วคุโรโกะหื่นกว่าที่คิดก็ไม่รู้!!

ฮึ่ย!! พอกันทั้งอดีตแสงและเงา!!  

คุโรโกะประครองร่างคู่หูที่อ่อนแรงลงอ่างน้ำ ก่อนจะตามเข้าทรุดนั่งตรงหน้า แย้มรอยยิ้มบางๆ ไล้ฝ่ายมือใบตามโครงหน้าสวย กายบดเบียดแนบชิด คากามิรับรู้สึกถึงส่วนแข็งแกร่งที่ตื่นตัวเต็มที่ มือขาวโลมไล้ลูบไปทั่วเรือนร่างจนปลุกปั่นอารมณ์เขาให้บ้ากระหายโน้มลำคอเงาเจ้าเล่ห์ลงมาจูบอีกครั้ง เท่านั้นแหละ ใครจะคิดว่าเรื่องยาว คลื่นระรอกแล้วระลอกเล่ากระทบตัวเขาจากคนเป็นเงาที่ขยับเขยื้อน กอดรัดร่างเขาไว้แน่น คากามิทำได้เพียงจิกเล็บขีดข่วนลงบนแผ่นหลังขาวและส่งเสียงครางหวานให้อีกฝ่ายได้ยิน

“เท็ต..สึ...อ๊ะ...อา...อ๊ะ...อ๊า!!!!!”

คากามิจำไม่ได้เลยว่าเย็นวันนั้นตัวเองหลับไปตอนไหน!

สามารติชมได้ที่

http://writer.dek-d.com/11636/story/view.php?id=1347469